2.şiir değil ama oğuz atay reyizden:
bazen boş bir kağıt oldum. yorgun bi yazarla saatlerce bakıştım. bilmem hangi birinden başlayacağına karar veremediği dertlerini düşünürken.
bazen bir kalem oldum. giriş cümlesi bir türlü oluşamayan yaşanmışlıklar tam kağıda dökülecekken, mürekkebimi akıtmadım... yazarına küskün bir kalem gibi.
bazen bir mürekkep oldum. binlerce defa okunup, kırıştırılıp, bağra basılan bir kağıtta.
bazen ise o mektubun ta kendisi oldum. çok geç sahibine ulaşmış bir mektup. okundukça sahibini ağlatan, sahibi ağladıkça satırları ıslatan ve mürekkebi dağıtan.
ve en kötüsüde çoğu zaman o mektubun sahibi oldum. hep bekleyen ve bekledikçe solan,..