Gözümü açtığımda bodrum gibi bi yerdeydim. Çürük et kokuyordu. Midem bulanarak ayağa kalktım. Etraf çok karanlıktı ve ışık veren tek şey pencereden süzülen ayın ışığıydı. Nerdeydim? Nasıl gelmiştim? Hiç bişey hatırlamıyordum. Birden karanlığın içinden bir çift kızıl göz belirdi. - günahlarının bedelini ödeyeceksin. diye kart bir sesle bağırdı ve üzerime koşmaya başladı. Avazım çıktığı kadar bağırdım. Sıçrayarak uyandım. Yumruğumu o kadar sıkmıştım ki tırnaklarım avcuma batmıştı. Kapının açılmasıyla irkildim.

- Demek kendinize geldiniz.

- Nerdeyim?

- Hastanedesiniz. Yaşadığınız travma sonrası bir baygınlık geçirdiniz.

- Annem?

- Üzgünüm biz geldiğimizde çoktan kalp krizi hayatını sonlandırmıştı. Üzgünüm diyerek ekledi ve çıktı.

Gözlerim dolmuştu. Hayattaki tek varlığımda artık yoktu. Ellerimi yüzüme koymak için kaldırdığımda sağ avcumda kurumuş kan olduğunu fark ettim. Peki ama nasıl olmuştu bu? Bayıldığımda bir yerimi vurmuş kesmiş olabilir miydim? Öğrenmenin tek yolu vardı. Hemşire..