+1
bi ruh halinde olduğum için damar muzikler dinliyorum. gerçi eskiden depresyondaydım şimdi düzelsemde alışkanlık haline geldi. Sürekli bi melankoli havası var o tür müzikler dinliyorum mutlu insanları hayattan memnun olanları hareketli müzik dinleyenleri gördüğümde bunlar bizden değil diyorum amk. onları dışlıyorum böyle. onları kendimden saymıyorum farklı olarak görüyorum cephe alıyorum onlara karşı. sanki biz bu durumda olan insanlar olarak bi grup olmuşuz da amina koyim onlara yer vermiyomuşum gibi. tuhaf.