Fotoğraf uydu mu bilmiyorum ama şu aralar kendimde değilim ve artık yaptıklarımın benim yaptığımı sanmıyorum kendimle çelişiyorum gündelik hayatımda sanki rüyada gibiyim. hastanedeyim yatıyorum sanki bunları hiç yaşamıyorum hepsi geçirdiğim bir kaza yüzünden kafamada oluşan hikayeler bu yazıyı yazarken bile süpeleniyorum sadece amaçsız olduğu için bunu neden yapıyorum çok zamandır insanlar hiç olmadığı kadar iyi davranıyor bana ve ard arda yaşadığım dejavular ne yapacağım hakkında en ufak fikrim yok olaylar aniden gelişiyor zaman çok yavaş bazen hızlı... sadece olayları 3. kişi olarak yaşıyorum elimde değil