Devletin kurulmasından sonra, israil büyük bir krizle yüzleşti. 1948 Arap israil savaşının yaralarını sarmakla kalmayıp, Avrupa’dan ve Arap dünyasından binlerce yahudi sığınmacıya da sahip çıkmak zorunda kaldı. israil ekonomik olarak 1949’dan 1959’a kadar dar bir boğazdan geçti ve bu da kemer sıkma politikası izlemesine sebep oldu. işsizlik çok yüksekti ve yabancı para rezervi ise çok azdı.1952’de israil ve Batı Almanya Holokost boyunca zulme uğraya yahudiler için israil’e ödeme yapması ve Naziler tarafından çalınan yahudi mallarının telafisi için bir anlaşma imzaladı. 14 yıl boyunca Batı Almanya israil’e 3 milyon Mark ödeme yaptı. Tazminatlar 1956 ‘da israil gelirinin yüzde 87’sini kapsamasıyla gelirlerde belirleyici bir rol oynadı. 1950’de israil hükümeti Kanadalı ve Amerikalı yahudilerin satın almaları için bono satışına başladı ve sonuçlar 52 milyon doları aştı. Buna ek olarak birçok Amerikalı yahudi israil’e 1956’da 100 milyon doları aşan özel bağışlarda bulundular.1957’de bono satışları israil’in özel kalkınma bütçesinin yüzde 35’i kadarını oluşturdu. Bu kaynaklar, daha sonra israil’i ekonomik olarak kendi kendine yeten bir ülkeye dönüştüren endüstriyel ve tarımsal alanlardaki projelere yatırıldı.

Özetlemek gerekirse adamlar bağış ile devlet kurdular.