“ Şimdi bizim bulunduğumuz yer burası…….uçağın olduğu yer ise buralarda bir yerlerde olmalı……şu yolu takip ederek….buraya ulaşabiliriz….yolumuzun üzerinde tek tük çok fazla ev olacaktır….buradaki yaşam bu şekilde oluyor….köyler değil de daha ziyade evler şeklinde….her ailenin bulunduğu evler var…ve bu evlerin hangi taraf için çalıştığını da bilmiyoruz…..bu yüzden çok sessiz olmalı ve o şekilde ilerlemeliyiz…..Furkan burada sana çok önemli bir görev düşüyor….eğer onlardan birini görürsen ve silahlıysa bu adam….derhal indirmen gerek…burada silahlı adam isyancıdır…..silahsız kimselere dokunma…..Komutanım sizde grubun en sessiz şekilde ilerlemesi için çalışmalısınız…..köprüye giden yolda…şurada bir ev topluluğu var…burada mutlaka çatışma olacaktır…fakat köprüyü havaya uçurup ilerlediğimiz şu yolda büyük bir ev topluluğu var ve bu köyün tamamı isyancılardan oluşuyor….bunun için Hava kuvvetlerinden yardım alacağız….işaretimizle köyü yok edecekler….bu sayede bizde bizi alacak helikopter için bu yolu kullanabileceğiz…..her şey açık değil mi ?”
Furkan ve Sercan birbirlerine baktılar ve anlaşıldı dediler……
Ormanın içinde yürümeye başladılar. Etrafta o kadar çok yeşillik vardı ki güneş ışığı toprak yüzeye ulaşmıyordu bile.
Arif sessiz bir şekilde konuşmaya devam etti…