lise mezunu olmakla gurur duyan kişi beyanı.

yemin ediyorum, bakin allah musak carpsin, ben liseden ciktim. ticarete atildim. ilk zamanlar fenaydi, düsündügüm gibi olmuyordu. kirayi birakin elentrik bile üretemiyordum. üniden gelen arkadaslarim ortamlarini anlatiyor, kizlarla söyleyiz böyleyiz falan. icim gidiyordu. ama sabretmek gerektigini de asla unutmadim.

2 sene sonra o ünili arkadaslar geldiklerinde yaptigim 2 espiriyi bile anlayamayacak duruma gelmislerdi ve ben yürüyordum. daireler, arabalar, sekreterler.. bilirsiniz, insanin sadece kendinden alt seviyelere anlatacaklari vardir. ve bana o ünililerin anlatacaklari hicbir sey yoktu.

4 sene sonra o ünili arkadaslar okullarini bitirmisti. benim de bu arada ticaretim subelere dönmüstü..

sonu sürpriz degildi elbette. hepsi yanimdalar. biri muhasebecim, biri lojistik müdürüm, biri halkla iliskiler müdürüm, biri insan kaynaklari vs.

neyse uzatmayalim.

üniyi sadece bir lise mezununun yaninda isci olmak icin okuyorsunuz. bunu net bir sekilde bilin. üniversiteler, isci üretir. liseler, o isciyi kullanacak isverenler.

bugün liseli deyip gectikleriniz, gelecekteki patronlarinizdir, uyandirayim.