Arkasındaki soğuk nefesi hiseden bay stephen diğer kapıya fırlar ama topaladığını yeni farkeder o sırada bıçaklanmıştır.
Bay stephen bahçede iki çocuğunun cesedini görür ve ilerde karısı bebek yok..
O sinir haliyle inanılmaz bir ofke anlık sinir... içeri dalarve heryerde yaşamasını umduğu küçük kızını arar ve en son çatıya çıkmak gelir son çare..
Bay stephen her ne kadar korku olsada o ofkenin verdiği güçten eser kalmasada
Kızı için bunu yapmak zorundadır.
Aklına ilk taşındıkları zamandaki o kağıt gelir..
O kağıta anldıbını bilmediği birkaç yazı..
Ve bulur kağıda dokunur bir ışık... ve bir yeri izliyor... birkaç genç sene 1950 ler gençler garip bir kitaptan birşeyler okuyup gülüyorlar ama diğeri korkuyor..
Bunlar bu kitaptakilere inanmayıp üst katta aini yapıyorlar korkan ise defterdeki o kağıdı yırtıyor ve cebine koyuyor
-bu kağıt beni korur
Diyor ve dizlerine kapanarak bekliyor
Tüm bunlar oluyor..
Ve kıza yaklaşamıyorlar... atarım hemen