farkındayım burakta benden hoşlanıyor artık eminim bakışları öyle diyor çünkü. bizimkiler (annem ve babam) bana hergün buraktan bahsediyor. meğerse burağın babası babamı sürekli arayıp rahatsız ediyormuş kızını oğluma istiyorum falan diye. bigün cesaretimi toplayıp burağın sosyal hesaplarından birine istek atıyorum ama yok adam onaylamıyor. günler geçiyor tık yok lan delircem artık isteği geri çektim ama yüzsüzlük değil mi görsün diye tekrar istek attım. sonunda onayladı, bekliyorum ki mesaj atsın diye ama adam asosyalmiş meğer. sosyal hesaplarında en ufak bişey yok. hiç mi kıpırtı olmaz arkadaş dedim yine ilk adımı ben attım ve mesaj yolladım. oda sanki benim mesaj atmamı bekliyormuş gibi saniyesine cevap verdi. konuşmaya başladık falan herşey mükemmel iki insan birbirini ancak bu kadar güzel tamamlar. gece yarılarına kadar sohbetler muhabbetler ardı arkası kesilmiyor hayatım düzene girdi mutluluktan ölüyorum.
tanıştık konuştuk buluştuk panpalarım sonra beni istemeye geldiler 2 hafta sonra sözlendik herşey ışık hızında gidiyordu mert muallaksi aklımın ucundan bile geçmiyordu hayatımı yaşıyordum oh be diyordum senin sevdiğinin seni sevmesi ne güzel şeymiş böyle yarabbim.

bizim ailede böyle işler uzatmaya gelmez panpalar hemen söz nişan 2 aya düğün yapılır ama bizimki tecilini bozduğu için askere gtti falan oraları anlatcam.

sözlendik, aradan aradan 2 ay geçti, nişanımıza 2 hafta var...
mert bana faceden istek attı, beynimden vurulmuşa döndüm...
isteği sildim, tekrar attı, arkasından engelledim...
arkasından bi arkadaşına beni ekletmiş, ulan görüyorsun karaktersiz profil resmimde sözlümle fotoğrafım var ne sandın ömrümün sonuna kadar seni mi bekleyeceğim dıbın oğlu.

arkadaşını da engelledim panpalar. mertte benim üniden bir arkadaşımı buluyor ve mesaj atıyor acilen onunla konuşmam lazım cep numarası silindi söyler misin bana ulaşsın diye. tabi ben bunları yer miyim klagib mert işte yemiyorum numaralarını...

sonra ilişkimin üstüne karabasan gibi çöküyor mert muallaksi...