bigün dedem hastalandı ama ağır hasta. köyden getirdiler acil apar topar,bu burağın babası da heryerde eli kolu olan tipler olur ya o adamlardan. babam adamı aradı yardım istedi, dedemi hastaneye yatırcaz artık gittik yatış yapacağımız hastaneye... olaylar burdan sonra başlıyor panpalar...

burağın annesi, dedemi yatırmaya gittiğimiz hastanenin onkoloji bölümünde senelerdir kanser tedavisi görüyor,o gün ben de hastanedeyim o da oradaymış annesini getirmiş tek başına yollamaya kıyamadığı için. annesini şahsi olarak tanıyorum ama o gün burakla birbirimizi ilk defa gördük... ben onu stalkladığım fotolardan tanıdım ama o beni hiç görmediği için tanımadı haliyle * tabi görünce yağuşuhlu olduğu kanaatimde haklı olduğumu bikez daha anlamış bulundum ..
hastanenin bekleme salonuna geçtik oturuyoruz bana 1 sene boyunca bahsettikleri burak tam karşımda beni kesiyor gözünün ucuyla kaçamak bakışlar atıyor tabi hoşuma gidiyor adam dalyan gibi nası hoşuma gitmesin boyu boyuma diyorum inşallah huyu da huyumadır yarepppiiiiimmmmm diyorum içimden