Diyar diyar dolaşan bir gezgin mi dersin bana? Yoksa standartların üzerinde bir yaşam süren şanslı bir bedevi mi? Bense kendimi hayatta kalmak için bir yalanı yaşamak zorunda kalan tutsak bir şairin göz pınarlarındaki hasretle tutuşan naif, masum, kırılgan bir çocuk olarak betimliyorum. istemediği bir hayattaki isteklerinin peşinden koşan... ayrılığı hala anlayamayan... Oysaki günleri onlarla hep birlikte selamlayacağım ve onlardan hiç ayrılmayacağım bir rüyayı yaşamak istiyordum. Bu arzumun gerçekleşmeme ihtimalinin büyüklüğüne alıştın mı diye sorarsan, tıpkı senin o kızı unutabildin mi sorusuna vereceğin yanıt gibi, hayır olacak. Ama öyle de geçiyor, böyle de...