Neyse girdim işte üniversiteye sınıfa bir girişim var geç kalmışım hocayla göz göze geldim adam hayattan bezmiş bir durumda. Selamın aleyküm dedim.

Demez olaydım kovdu dıbınakoyayım. Allahın seldıbını verdik adamın gibtir git demediği kaldı bir tek. Çıktım sınıftan aşşağı inip kantinde kahve aldım oturdum.

Tek düşündüğüm iki sene boyunca ne tak yiyeceğimdi. Neydi amk derdi babamın da bu kadar taktanda olsa beni üniversiteye gönderiyordu. ileride bir işe girerken iyi bir etken olurdu belki ama ne etkeni olacak amk iki yıllık işletme bide üniversiteyi görmeden önce ülkede böyle üniversiteler olduğunu bile bilmiyordum ben. Ne katkısı olurdu ki bu üninin.

Neyse artık derslerdeki hocanın tavırlarından anladığım kadarıyla bu kekolar bu adamları çıldırtmış. Ne kadar mal varsa benim üniversitemde.

Ama biz daha ilk sınıf olduğumuz için mal mal herkes nereye geldim diye düşünüyor bakışlardan belli oluyor zaten. Bu üniversiteyi yazdığı güne sövmeyen yoktu orda sanırım.

Ders çıkışı ferhat diye bir çocuk kantinde yanıma oturdu. Biraz muhabbet ettik özgüveni yerinde bir çocuktu gayet de arkadaş canlısıydı. Manavgatlıymış doğma büyüme taşkegib köyü oda benim gibi okula sövüyordu.

Hani ilk başta girip kızlar var demiştim ya onların hepsi erkek arkadaşlarının yanına gelmiş kız yok amk üniversitesinde.