arkama bakmadan kaçtığım için hiçbir şeyin farkında
değildim sonic gibi yuvarlanarak ses hızını aştım. geçtiğim bölgelerdeki cam şişeler ve binaların camları patlıyordu yarattığım f16 etkisiyle, kırılma seslerinden
anladım. yoksa kaçma hızımdan bir şey görebildiğim yoktu. arabayla hız rekoru kıran metin şentürk'ten farksızdım. soluğum tükenmeye yakın labirent gibi sokakların
başka bi bölgesine giriş yaptım çünkü soluksuzluktan yavaşlamıştım ve sonunda yavaşlayabildiğim için arkamdaki eli taş ve sopalı 300 spartalı cosplayi yapan conoları
gözüme kestirmiştim. saniyenin binde biri hızla arkama dönüp huur çocuklarını görmemle birlikte bir kuytu köşeye giriş yapmam bir oldu ki çıkmaz sokak. ulan harbiden
de polis giremiyormuş sokaklarına, ama tek başına. yoksa kom şubesi seferber olunca anaları gibildi kekoların. benim gibi tek başına girme salaklığını gösteren polis
kim vurduya gider orda. duvarlar atlanılamayacak kadar yüksek, sokağın ucu kapalı ama sokağın tam ortasında bir kanalizasyon kapağı var.