selin git gide bana daha fazla yakınlaşırken leyla benden git gide uzaklaşıyodu. leylayla konuşmanın artık sırası gelmişti nerdeyse 3 aydır böyle saçma sapan gidiyodu ilişkimiz ara sıra canım cicimler ardından hemen kavgaya gürültüye bağlıyoduk, sinirli asabi bi yapım vardı ama gerçekten artık sinirlenmez kızmaz olmuştum söylediklerine, kaşarlanmıştım.
çıkışta bekle beni diye yazdım son derste, işim var daha sonra yazdı. ne işin olabilirdi ki?
az bekle uzun sürmez zaten diye ikinci mesajı çaktım tamam yazdı sadece ne bi gülücük ne bi başka söz.
buz gibiydi leyla buz.
çıkışta arka kapıda bekledim ve oradan direk sahile indik. yol boyunca hiç konuşmadık. her zaman oturduğumuz yere oturup sigaramı yaktım. 2 derstir sigara içmemiştim kafam açıldı çekince.
leylanın asık suratına dönüp
-neden böyle? dedim
+bişey yok sadece aramıza bi soğukluk girdi
-bende bunun nedenini soruyodum zaten
+gerçekten anlatıcam umarım hak verirsin
cevap vermeyerek anlatmasını bekledim.
benim çok sevdiğim bi teyzem var şuan akciğer kanseri ve durumu hiç iyi değil. beni yanına çağırıyo sürekli daha sadece 1 kez gidebildim. onu çok seviyorum beni küçükken o büyüttü ve üzerimde çok emeği var. kendi kafamda hep kuruyorum ama sana söylemedim, seni de üzmek istemedim.
-böyle bişey söylenmez mi leyla ne saçmalıyosun sen, ben hep senin yanındayım.
sağlık durumuydu ve yanında olmam gerekiyodu gerçekten, neden anlatmadığına dair hiç bi fikir elde edememiştim pek aslında. çünkü insan böyle bişeyi neden paylaşmaz ki amk ayıp mı?