böyle geçerdi vaktimiz kısacası monotona binmişti ama benim pek şikayetçi olduğum söylenemez. benim için sosyal hayat yorucu ve ekstradan sıkıntılı işlerdi. git gellerimiz kavgalarımızla tamı tdıbına 1 buçuk yıl böyle sürdü. lise üçün ikinci dönemiydi kavgalarımız sıklaşmış leyla tamamen kafayı yemiş bi haldeydi, yada ben ne yapmaya ne anlatmaya çalıştığını anlamıyodum. zamanla düzenli ilişkiler denen şeyde takluklar olduğuna şahit oluyodum işte. kavgalarımız artmış tartışma boyutundan sinir krizlerine küfürleşmelere kadar çıkmıştı, zırt pırt ayrılıp barışıyoduk. beni de kendine benzetmiş böyle şeylerde duygusallaşmaya başlamıştım. sinirim geçtikten boş boş oturur bi sigara yakar olmuştum, dakikalarca öyle kalırdım sonra soğuk bi sarılmanın ardından eve giderdik. artık onu bırakmaya bile ayaklarım gitmiyodu, benden uzaklaştığını en yakından izliyodum. neden diye soruyodum hep kendime ama bi türlü sebebini bulamıyodum. sevgimden gözüp kör olmuştu belki de.