sevgilime sarıldım. yüzümdeki korkudan korkup umutsuzluğa kapılmaması için
gözlerimdeki mutluluğa aldanıp olası bir kötü durumdan önce hayale kapılmaması için
kızaran gözlerimin her an kopabilecek yağmurunu görüp beni öyle görmemesi için.
sarıldım sevgilime...

sonra aynı anda ağlamaya başladık ama üzüntü falan değildi. bunu birlikte yapabilmenin mutluluğu idi. birbirimize nasip olmasının mutluluğu ve sonu istediğimiz gibi gitse de, ailelerden korkup aldırmak zorunda kalsak bile seçim şansımız olsa bu an'ı sonsuza dek doyasıya yaşamayı seçebileceğimizi anlamanın mutluluğu idi. sonra bir an çekilip göz göze geldik. buruşmuş suratlarımızda birbirimizin gözüne bakarak kendimizde aynı anda cesaret bulduk. ve ailelerimizi çağırmaya karar verdik.