Kendi yüzüme bile bakamaz oldum. Yine güzel bir günde banyomu yapmıştım bornozuma sarınmak için kollarımı geçirdim. Sonra kalkmamış jelibon halinde olan çükümü gördüm ve sağa sola sallanmaya başladım.

Sallandıkça küçük haldeki çüküm bacaklarıma çarpıyor ve çok tatlı bir ses çıkarıyordu. Bir ara hızımı alamayıp çılgınlar gibi sağa sola sallanıyordum. Çükümün bacaklarıma çarpıp çıkardığı "çap çap" sesleri beni benden alıyordu. Sonra bir anda hayata geri döndüm ve napıyorum lan ben dedim kendime. Bikaç dakka boyunca kendimi sorguladım ve kendimden çok utandım. O günden beri kendi yüzüme bakamıyorum.