birbirimize sarılmak yerine saçlarının o kokusunu içime çekmek yerine gül tenine dokunmak yerine o na sımsıkı sarılmak yerine herşeyim bir tanem meleğim demek yerine sadece gözlerinin içine bakmakla yetindim ona sarıldığım da kalbimin ritmi dışarıdan duyulurdu bu sefer içim de bir parça özlem bir parça nefret vardı ama yine de baktım o kahverengi gözlerinin içine siluetini unutmayacağım bir şekilde kazıdım hafızama sesi hâlâ daha kulaklarım da çınlıyo ama onun o gül yüzünü hatırlayacak kadar ne zekiyim ne de eskisi gibi özlüyorum onu ama yine de yapamıyorum işte bi boşluğun ortasındayım sadece