Kaçıncı sınıftım hatırlamıyorum, derste canım sıkıldığı bi anda elimdeki pet şişede ki suyu arkadaşımın başından aşağı boşalttım, hoca beni dersten atarken bunu neden yaptığımı sormasını istedim, sorduğunda da anneme küfrettiği için yaptım dedim. Garibim hiçbişeyden habersiz hocam valla demedim derken ikimizde dersten atıldık, hadi bari çay ısmarlayım da barışalım diye kantine inerken müdür yardımcısının odasının açık içeride kimsenin olmadığını gördük, okulun son zamanları zaten takdir teşekkür alamıyoruz bari çalalım da kendimizi takdir edelim diye odaya daldık, çekmeceleri karıştırırken aramalarda toplanan sigara çakmak çakı tesbih kolye künye vs bi ton malzemeyle karşılaştık tabi kim giber takdiri teşekkürü, çekmeceyi boşalttıktan sonra anlayıp arama yaparlar diye okul dışına sakladık malzemeleri, bi sonraki ders arama yapılsa da bi gib bulamadılar tabi, eşyaları sahiplerine verdik sigaraları da bi ay boyunca çatır çutur içtik. Burdan müdür yardımcısı kenan hocaya sesleniyorum, senin ben zürriyetini gibeyim.

Not. Anlattığım dönem 2003-2004 Kars ta bi lisede geçiyor. Kamera yok mu diyecek arkadaşlara cevaben; o zaman ki en teknolojik aletimiz çakmaktı gerisini siz düşünün