Ama taki o güne kadar aradan biraz daha zaman geçti bu yazdıklarımdan sonra. Gecenin bri vakti etrafımda yüzlerce cübbeli cin vardı.

Hepsinin korkunç yüzlerini görmüştüm biri direk yanıma gelip beni çemberin içine attı. Nolduğunu anlayamadan çemberin içinde bir yığın şey arapçac kelimeler söylemeye başladı.

Beynimde bir çınlama vardı. Arapçaydı ama tek kelimeydi ve Arapça bilmediğim halde anlıyordum beni çıldırtan bir ses. Ölüm diyordu beynim yerinden çıkıcak gibi oluyordu.

Etrafımda şeyler çok korkunçtu bide kafamın içinden beynim çıkmaya çalışıyordu. Ağlıyordum. Kalbim çok hızlı atıyordu.

Avazım çıktığı kadar son sesimle Allah diye bağırmaya başladım sürekli bağırıyordum sonunda odanın içine hemşireler doldu.

Beni yerde ağzımdan kanlar gelirken görünce direk ambulans ile hastaneye sevk ettiler iki gün hastanede kaldım doktor sürekli gelip kontrol edip Nolduğunu sordu.

Ama yine anlatamadım. Zaten anlatsam da inanamazdı nasıl kanıtlayacaktım ki.

iki gün sonunda birden koridordaki ışıklar ve odamın ışığı söndü. Koridora çıkıp hemşireye seslendim. Ama kimse yoktu. Tam koridorun diğer tarafından bir şey yerden kalkarak geliyordu üstüme doğru bu bir insandı. Ama yüzünü göremedim.

Sonunda kafasını kaldırıp bana baktı. Babamdı o benim ve kemikleri kırıktı vücudu şekilden şekle giriyordu. Üstüme doğru arapça şeyler okuyarak geliyordu.

Yine aynı ses kafamın içinde ölüm denen o ses yankılanıyordu.