Günler böyle geçiyordu mutluyduk biz gün geçtikçe karamsarlığa bağlamıştım aklım yavaş yavaş başıma geliyordu kafamda derin düşünceler başlamıştı.

Bu ilişki nereye gidiyordu beyler? Ben ne tak yiyordum aq ? Ömür boyu beraber olucak halimiz yoktu neden sanaldan tanıştığım bir kıza bu kadar bağlanmıştım.
Geceleri ağlıyordum ama onun haberi olmuyordu onuda üzmek istemezdim.
Ayrılınca ne tak yiyecektim ben şimdiden aklıma ayrılık senaryoları gelmişti düşündükçe mahvoluyordum.
Kısa bir süre sonra bardağın dolu tarafına bakmayı öğrenmiştim hep pozitif düşünecektim.
Bu arada beyler her gün Skype yapmak için bana yalvarıyordu ve ben her seferinde utandığım için reddediyordum ve ben her reddettiğimde o mahvoluyordu bana sitem ediyordu.
Hem utanıyor hem korkuyordum.
Ya sesimi beğenmezse hatta ya tipimi beğenmezse?
Tipimde sıkıntı yoktu Allaha Şükür ama sesim çok kalındı bence sebep bu değildi ama genede korkuyordum.
En sonunda benden sırf Skype açmadığım için ayrıldı lanet olsun ki haklıydı korkaktım lan ben korkaktım.
Beni üzen ayrılması değildi saten ertesi sabah mesaj atıp üzerime çok geldiğini söyleyip özürdilemişti. Beni üzen onu üzmemdi

Beyler ses verin şuku vermesenizde olun rez alın