Mete: evinde otur biraz ayaklarını uzat, dinlen yorgunsundur ha hakkındır.
Ali: delirdin mi oğlum sen n'apıyorsun?
Mete: delirdim ha. delirdim.
Cemile: sakın babana birşey yapma Mete!!
Ali: Mete kendine gel Mete!
Mete: geliyorum. buraya kadarmış baba, buraya kadarmış. kaderde ikimizin bugün burda ölmesi varmış. ne kadar garip di mi? ne kadar garip ve anlamsız. belki de bir anlamı vardır da biz bilmiyoruzdur? 
Sevgiyle nefret arasında ne kadar ince bir çizgi var di mi baba ha?
Ali: Mete! 
Mete: birazdan ölümde buluşacağız Ali kaptan, ölümde buluşacağız. ne oldu korktun mu? yanmaktan mı korktun ha? ha? ne oldu? birbirimizi deliler gibi sevseydikde buluşacağımız yer ölüm değil miydi? niye sevmedin beni? niye sevmedin? baba hayatı zindan etmeye değmezmiş di mi? herşeyin bu kadar boş, anlamsız olduğu bir dünyada sevgiden değerli ne olabilirdi baba? olmadı, olmadı sevemedik birbirimizi. ama olsun ölümde buluşacağız birazdan