Yanımdakilerin ismi
Arda, Murat, Emre, Deniz, Jale, Cansu ve Pelin

inanmamak için ellerinden gelenini yapıyorlardı fakat zombiler yavaş yavaş bize doğru atan her bir adımda, acı gerçeği görmeye başlıyorlardı. Kızların hepsi ağlamaya başladı,az kalsın bizim Deniz'de ağlayacaktı fakat bizim yanımızdayken zorda olsan kendisini tuttu. Hepimizin içinde büyük bir boşluk olduğunun farkındaydık. Sınıfa çıktık ve düşünmeye başladık sadece düşünmeye kimi ailesini kimi ne yapacağını ben ise Pelin'in zütünü...

Ailem yoktu aslında sadece Teyzem var onuda zaten sevmiyorum, pgibolojim nasıldı peki? Hat safada! işte o zombi salgını gerçekleşti, aradığım şey buydu. Heyecan,

2 SAAT SONRA

Derin düşünceler arasındaydılar hala, kızlar ağlıyordu fakat sessiz bir şekilde ben ise çok ciddi bir şekilde acıkmıştım. Bizimkilerin yanına gittim.

B:Acıktım ya ben, kantinden bir şeyler alalım
Kızlar ciddimisin aq çocuğu bakışı attılar.
E:Kantinden bir kaç yiyecek alalım,şu anda yaşamayı düşünmeliyiz
Kızlar onaylarmış gibi kafalarıyla işaret verdiler.Ben ne dedim aq kızları?