Neyse yapıldı ayin. Muhtar yüzünü ekşiterek içti. Ama züt korkusu işte çekirge dolu su içilir o korku yüzünden. O da yetmez içine cin girmesine izin verirsin.

Muhtarın cansız gibi duran bedeni yere düştü aradan en fazla iki dakika geçmiştir ki muhtar oturdu yeniden.

Hoca ona dönüp "ne istersiniz bu köyden" dedi. Muhtar çok gür bi sesle yani nasıl desem sesi çok kalın bir şekilde "biz bu köye yerleştik burası bizimdir asıl siz bizden ne istersiniz "dedi.

Hoca ona bakıp bu köyden gidin yoksa sizin için sonu iyi olmayacak. Kimsin ve kimlerdensin onu söyle dedi.

Muhtar yeri göğü inleten bir sesle "karanlığın çocuğu derler " bana dedi. Hocanın gözleri fal taşı gibi açıldı korkudan belkide altına yaptı bunu düşünmüştüm. Ama enteresan olan gözleri yani olmayan gözünün olduğu yer bile büyüdü.

Kimdir bu şey nedir bilmiyorum ama bu hocayı bu akşam korkuttuğuna göre güçlü bir şeydi.