Çok saçma olurdu ona güvenmem. Benim güvenimi kazanmaktan çok korkmama neden oldu eve geçip oturdum. Emrullah a tek birşey dahi demedim.

O beni orda bırakıp gitmişti. Böyle kardeş mi olur ben ölsem onu orda bırakmazdım.

Adamı düşünüyordum sadece iki üç cümle kurmuş ve gitmişti. Hiçbirşey anlamadım kafamda soru işaretleri ile bırakmıştı beni.

Oraya gidemezdim. Şimdiki sorunum o değildi. Şimdi gidip şu Hafize teyzenin evindeki kim onu öğrenmek zorundaydım.

O evde bir şey vardı ve olayları çözmemize yardım edebilirdi. Evden çıktım ama ayaklarım bir ileri iki geri gitmeye başladı. O eve gitmekten korkuyordum.

Derken annem arkadan kuyudan su getirmeye gideceksin gel buraya diye bağırdı.

Annemin yanına gidip. Kovaları aldım. Sopamı da yanıma alıp yürümeye başladım. Köydeki olan şeyleri anlaşılan ben diğerlerine göre daha rahat farkediyorum bu yüzden benim gidip bu olanları çözmem gerekiyor.

Kuyuya vardım köyün aşağısında duruyordu bizim evden rahat gözüküyordum sorun değildi onun için korkmuyordum.

Kuyudan suları doldurdum. Sonra çomağı Kovalara takıp kaldırdım sırtıma aldım.

Yavaş yavaş yürüyerek eve getirdim. Annemin yanına kovaları indirdim. Annem bana bakıp sen benle dalga geçiyon dedi. Noldu dedim bu kovalar boş dedi.