işyerimin karşısın da Sürekli çay içtiğim oyun oynadığım çaycıdan yediğim ayardır. Efendim herkes yıllardır bu çaycının, çok muzur ve cin gibi olduğunu anlatıd durur. Bu durum benim için şehir efsanesinden öteye gitmez. Gel gör ki şu saatten sonra, düşüncelerimi değiştirmeme sebeb olmuştur. işyerimin önüne arabasını park eden çaycının müşterisini çağırmak için kahveye gittim, çünkü bize toptancı gelmişti ve arabasını koyacak yer yoktu. Araba sahibini bulmak için bin çaycıya gittim, sonuçta müşterilerini mal varlığına kadar bilirdi. Bu araba kimin diye sorduğumda: Bizim niyazi abinin al anahtarı bende, sen geriye al sonra anahtarı getirirsin.
Bende aldım anahtarı kapıyı açmaya çalışıyorum ama, anahtar zorla giriyor dönmüyor bir kaç defa abandıktan sonra 6. Hissim arkama doğru bakmamı istedi. Geriye dönüp baktığım da bu bin kahveci ve tayfası bana bakıp gülüyordu hemde kahkaha atarak.
Meğer se verdikleri anahtar şarzlı motor anahtarıymış. Yerin dibine girdim bütün kahveye rezil oldum.