Neydi bu başımıza gelenler bir tane kadın 100 kişilik köyü mahvedip gitti. Biz küçük bir köydük işte kendi halimizde yaşayıp gidiyorduk.

Kime ne zararımız dokundu da bu nüsübet bizi buldu. Bunları düşünürken bir akşam muhtar Fikret amca bizi yine meydana çağırdı herkes istemeye istemeye meydanın yolunu tuttu.

Ama bu sefer sabahtı, akşam ezanından sonra yemek yiyip yatıyoruz artık. Eskiden böyle değildi gecenin bir vaktine kadar dağlarda gezerdik Emrullah ile ama fazla uzağa gitmezdik bizim dağda kurt çok olurdu.

Kurt deyince aklıma kral geldi. Çok güçlü köpekti. Ben üstüne binip at sürer gibi gezerdim ama yaşlıydı hatta benden büyüktü yaş olarak.

Ne zaman daha çıksak yanımızda gelirdi. Kurt çıkarsa boğardı direk. Hiç olmadı ama kral çok kurt boğmuş babam dalgasını geçerdi kralın kokusunu alan kurt sürü dahi olsa viyaklaya viyaklaya kaçar derdi gülerek.

Özledim eski hallerini köyümün.