Karşımda Emrullah duruyordu. Sen nasıl benden hızlı indin tepeden dedim.

-ben evden bugün hiç çıkmadım ne tepesi?

Direk kapının önüne çıktım. Tepeye baktım. Bir adam vardı tepede ama yüzünü göremedim sanki yüzü yok gibiydi güneş yüzünden göremiyordum.

Korkmuştum tepeyi bırak bir daha evden adımımı dışarı atmazdım. Oturma odasına geçip olanları Emrullah A anlattım.

Bana bakıp
-başlarım cininede köyünede babam öldü anam hapiste hepsi o şeyler yüzünden öldü. Bende onları öldürcem sana söz veriyorum.

+Beraber öldürcez biz kardeşiz bundan sonra kuzen değiliz.

-Tamam.

Aradan bir ay geçti mahkeme bitti ceza verildi bu arada ne ben ne de Emrullah dışarı çıkmadı köyden. Hayatım allak bullak olmuştu. Köy okuluna giderdim yürüyerek ama korktuğum için artık onuda yapamıyorum.

Annem babam zaten evde iki kelime etmiyor bizle. Onlarda çok değiştiler.