Ammar iğrenç bir sekilde güldü
"Senin mollanı boğdum. Öldü"
Kahrolmuştum. Ama ağzımı açıpta cevap veremiyordum. Benim yüzümden kaç kişinin hayatı mahvolmuştu.
Konuşmaya devam etti "Şimdide annene musallat olmaya gidiyorum. Ondan sana bir kardeş yapacam"
Öfkeden beynim fokurduyordu. Onu parçalamak istiyordum. Haykırmak istiyordum ama sesim çıkmıyordu. Çıldıracaktım.
"Boşuna uğraşma dilini mühürledim" dedi.
Etrafımda bie ateş yaktı. Acı çekiyordum. Boğuluyordum.
Dumanlardan hiç bir şey göremez olmuştum.
Ve aniden tüm ateş söndü. Ammar inlemeye başladı. Kazıklara bağlı herkes ızdırap halinden çıkıp etrafına bakınmaya başladı. Ve ammarın tam arkasında molla efendi belirdi. Hemen sonrasında bir grup sakallı küçük boylu cinler. Bir tanesinin hırkası vardı. Onların lideriymiş.
Ve yaratık kılıklı oğlu.