Kalmadı ..hiç kimse kalmadı hayatımda. Trafik kazasında yogun müdahalelere ragmen annemi kaybettim .Beni o kadar çöktürdüki bir daha kendime gelemedim.. Abimi ablamı sormayın babam desen her gece gizlice aglıyarak içer.. Babam dayanamadı bu acıyı kaldıramadı kahroldu ve bir sabah annemin ardından oda gitti.Bir sabah yatagında ölmüştü.
Ben buna daha fazla dayanamadım yıllarca agladım, yıllarca yüzüm gülmedi yani benim baharım söndü kardeşim.. Kimsemiz kalmadı. Abim bu olanları unutabilmek için çekti gitti bizi terketti. Ablamda bir gece yarısı intihar etti evet şaka degil bir gece yarısı intihar etti.Ama onu öle asılı görürken, hani askerdeyken tertibin kafasından vurulur ya gözün önünde işte tamda o acı..
Yapayalnız kaldım şu hayatta, kimse istemedi beni ,geceleri agladıgımda teselli edecek kimsem yoktu. iliklerime kadar acı vardı ,o boşluk içimdeki o yara ..nasıl anlatayım ki ben sana.
Bazen gider mezalarına su dökerim bazen gider derdimi anlatır bazen gider onlara kızarım .
'Baharlarım söndü be anne siz gittiginizden beri' deyip topraklarına sarılırım.O acı varya işte ..neyse gözlerim doldu .içimi dökmek istedim rahatsız ettiysem k.bakmayın iyi akşamlar