Sabah günün ilk ışıklarıyla uyandım yine. Sırtım çok ağrıyordu yine mk. Yine kollarım uyuşmuştu ağrıdan. Kollarımla kendimi yukarı doğru çekmeye çalıştım. Yavaş yavaş oturur pozisyona geldim. Bilgisayarıma uzanmaya çalıştım tekerlekli sandalyemin üzerinde duruyordu zar zor kendime doğru çekerek de olsa alabilmiştim bilgisayarımı (kim bu kadar uzağa bıraktıysa mk). Aldım kucağıma bilgisayarı açtım. O açılana kadar çıkarıp bi sigara yaktım. O kadar eskiydi ki bi saate açılıyordu anasını satayım. Neyse açıldı sonunda açtım Word ü tam yazmaya başlıyordum ki o sırada bilgisayarı kimin oraya bıraktığını hatırladım. Dün gece Büşra yla eve gelince ben koymuştum oraya. Yürüyebilmek ne güzel şey mk. Bilsem biraz daha uzatırdım hikayeyi. Neyse gibtir et diyip bi sigara daha yakıp yazmaya başladım. 14. Sayfadaydım dün gece Ayşe yi öldürmekten fırsat bulup tamamlayamamıştım.

Ben Selim…
…Neyse gibtir et diyip yemek yemek için dışarıya çıktım. Avare avare yürüyorum her zaman ki gibi. Yolun az aşağısında bi çorbacı var oraya doğru yürümeye devam ettim. Mısırcının önünden geçiyorum durdum uzun uzun baktım dönüp durağa baktım unuttum yemeği gidip oturdum durakta. Kafamı yasladım durağın cdıbına daldım gittim. Yaklaşık yarım saat öyle haraketsiz oturdum. Sonra iki kişi geldi durağa gelip oturdular yanıma. Erkek olan benim yanıma kız da diğer tarafa oturdu. Çocuk bişeyler söyledi kız gülmeye başladı ulan bu gülüşü ölsem de unutur muyum. Son gücümle kalktım ayağa karşılarına geçtim. Evet beyler sevdiceğimdi o kız kafasını kaldırdı bana baktı gülmeye devam etti yanındaki binin omuzuna başını koydu. Sustum sustum susacaklarım bitince arkamı dönüp evin yolunu tuttum.

Evimin olduğu sokağa girdim. Şuurumu kaybetmiş gibiydim. Evimin karşısında kaldırıma oturup öylece bekledim. Ne yapacaktım ben bundan sonra diye düşünmeye başladım. Beynim durmuştu. O an üşüdüğümü fark ettim. Kalkıp karşıya geçmek için ayağımı kaldırımdan yolla attığım anda belimde bi acı hissettim. Kaç metre sürüklendim bilmiyorum fırlayıp bi ağacın dibine düşmüştüm. 10 dk falan baygın yerde yattıktan sonra kendime geldim her yerim ağrıyıp sızlamaya başladı. Bu acının sebebi viraja hızlı girip kurtaramayınca bana çarpan arabaydı (Lacivert renk bi Golf). Telefonumu çıkarıp annemi aradım. Dizlerim tutmuyor annem bir türlü ayağa kalkamıyorum demdim. Kadının yüreği ağzına geldi. Sonra da bayılmıştım. Gözümü hastane de açtım mk. Her yerimde kırıklar sargılar vardı. Belden aşağım hala uyuşuktu. Kimseye bişey sormadım kimse de bişey demedi bir hafta sonra taburcu edip eve yolladılar. Doktor ameliyat için 23 bin lira istemişti gariban babam. inşaatta çalışarak nasıl kazanacaktı o parayı. Utancından bana da söyleyememişti. iki yıl sonra öğrenebildim.

Bu son sigaram hikayemi okuyan herkes için. Bu intikamdan beri içtiğim 14. Sigaram. 14 bitmek üzere, bu yazıyı ölmeden bitirmeliyim demiştim ölmeden bitti beyler.
Sena
Semih
Sergen
Selim I.

1.4.2014