üst edit: kör olanların hastane masrafı benden

sabah karnımda bi şişkinlik hissiyle uyandım ama öyle çok
ağrı falan yapmıyodu. saatime baktım sevgilimle
anlaştığımız saate 20 dk vardı. hemen aceleyle
hazırlandım çıktım. buluşma yerimiz herzamanki gibi
metro istasyonuydu. 10 dk geç gitmeme rağmen kevaşe
benden 5 dk sonra geldi bu arada karnımdaki ağrısız
şişkinlik yerini guruldamalar ve ilginç hareketliliğe
bıraktı. her zaman gittiğimiz kafeye gittik her zaman
oturduğumuz masanın önüne geldik. kız oturdu ve
ardından bende oturuyodum kii..
işte olaylar burda başladı beyler. sanki karnıma bıçak
sapladılar amk acıyla birlikte makatımda hafif bi titreme
hissettim makatımdaki saniyelik gevşemelerle birlikte az
kalsın altıma sıçıyordum ki(tabi bunlar saniyeler içinde
gerçekleşiyo beyler) hemen ani bi refleksle iki elimle kaba
etlerimi birbirine doğru sıkıştırarak bi süre bekledim.
(beyler bu arada zütümle sandalye arasında 2 karış
mesafe var yani oturmak üzereyken gerçekleşiyo bu
olaylar) bu bekleme süresince sabit bi noktaya
odaklanmışım beyler alnımdan boncuk boncuk terler akıyo.
tabi kız da bana bakıyo nabıyo amk der gibi.
evet beyler 5 sn bekledikten sonra ellerim zütümde son
sürat tuvalete koşmaya başladım koşarken sandalyeleri
devirdim masalara çarptım tabi herkes bana bakıyo amk.
kız bana sesleniyo arkadan ama gibimde değil amk.
herneyse beyler yetiştim tuvalete baktım alaturka.
sıvadım pantolonu çömeldim. beyler çömelmemle birlikte
püskürterek sıçmam bir oldu ve sıçarken öyle bi ses geldi
ki kafedeki herkes duymuştur amk. pantolonumu hafiften
çektirerek ayakkabılarıma baktım evet beyler beyaz
ayakkabılarım taka bulanmıştı. istemsiz bi şekilde
ğğğğğğğıhh ğooohhh gibi sesler çıkarıyodum ve keskik
kegib püskürte püskürte sıçmaya devam ediyodum beyler. beyler sıçarken ağlıyodum resmen böğürüyodum. artık
sinirlerim bozulmuştu duvarlara vuruyodum bi yandan da
sıçıyodum. bacaklarım sanki kontrolünü kaybetmişcesine
tepiniyodu. sevgilim kapının diğer tarafında ağlayıp
bağırıyodu yardım istiyodu.
yaklaşık 2 dk olduğum yerde hareketsiz yattım. sevgilimin
yardım çığlıklarına kafedeki görevliler gelmiş olmalı ki
kapı zorlanıyodu. ve biraz sonra kapı sertçe açıldı kafam
kapıya doğru yattığım için direk kafama çarpıyodu.
görevliler kapının çarptığı şeyin kafam olduğunu
kestirememiş olmalı ki kapıyı sertçe ittirdiler kafam
duvarla kapı arasında kaldı. artık hiç bişeyi
önemsemiyordum beyler kapı ile duvar arasında
sıkışmakta olan kafamı çevirmeden fayansın üzerindeki
çatlakları izliyodum. görevliler ve sevgilim içeri
baktıklarında karşılaştıkları görüntü 185 boyunda bi
adamın züt kadar tuvaletin içinde iki büklüm uzanmış
pantolonu yarıya kadar sıvanık zaten taklu olan zütünden
sızıntı şeklinde tak akmaya devam ediyodur. duvarlar
yerler üstüm başım heryer tak içindeydi. kız beni
görünce öğle bi çığlık attı ki sanki öldürüyolar amk.
heralde beni öldü sandı. keşke ölseydim...