Mecburen Bizimkiler, Elvira'yla tanıştılar. Aslında boşuna korkmuşum fazla kızmadılar. Hatta gelinimiz diye hitap ediyorlardı. Annem Türkçe konuşuyordu ben zor da olsa çeviriyordum. Peder de kursa gittiği için Aksanı yoktu ama kelime haznesi çok yüksekti. Elvira'yı evine bırakırken bende inip babasıyla bir kaç kelime konuştum. Elvira'ya da görüşürüz dedikten sonra arabay bindim. Babam, yanımızda annem olduğu için fazla konuşmuyordu. Eve geldiğimizde arabayı yerimize park ettik. Benim için yorucu bir gün olmuştu. Fazla muhattap olmadan yatağa girdim. Amanda'ya ne olduğunu söylemek için mesaj attığımda engellendiğimi gördüm. Çok iyi, aferin sana huur kız. Senin sevgin bu kadarmış kaltak.

Artık Tüm mültecilerden nefret ediyordum. Öfkem çok artmıştı. O sinirle tam dalacakken. Elvira'dan mesaj geldi.
-Nasıl oldun?
+biraz daha iyiyim, Çok teşekkür ederim.
-Bir daha başını belaya sokma demiştim sana.
+Onlar kaşındı.
-Ne oldu?
+Ben çok yorgunum yarın Simon anlatır. iyi Geceler. Seni Seviyorum.
- Tamam. iyi geceler. Ben de seni Seviyorum
Bu büyük kavganın okul dışında olması iyi olmuştu. züt rektöre malzeme olarak gidemezdi.

Uyandığımda saat neredeyse öğlen olmuştu. Bir insan hasta olunca el üstünde tutulur ya hani banada o oldu. Çok güzel hazırlanan bir kahvaltı, Mükemmel bir şekilde bana sunulmuştu iştahla yedikten sonra televziyonu açtım. Orada biraz takıldıktan sonra zil çaldı. Kalkıp, kapıyı açtığımda Simon ve Smajo'yu gördüm. içeri davet ettim, oturdular biraz sohbet ettik ne olacak diye. Sonra evden ayrıldık. Elvira'nın evinden onu aldık. Hatırlarsanız bir tepe vardı başlarda bahsetmiştim. Oraya gittik. Tekrardan uzandık çimenlere. Tekrardan o tatlı sohbet başladı ama artık o sohbete bende dahil olabiliyordum. Muhabbet bitince bir süre sessizlik oldu. Sonunda, Smajo'yla Simon biz gidelim moduna girdiler. Onlar da gittikten sonra artık başbaşaydık.
Sadece sevdiğim ve ben...