Gözlerimi kısarak açtığımda, eve çok yaklaştığımızı fark ettim. Elvira'ya döndüğümde ise çok tatlı uyuduğunu fark ettim. Gel de bu kızı uyandır şimdi Abi. Bir kez daha aşık oldum. Yavaşca öperek uyandırdım zaten fazla dalmamış. Gülümseyerek uyandı. Geldik aşkım, dedim. Tüm yolcular inerken bizde indik. Evlerine doğru yürümeye başladık.
-Bugün için Teşekkürler
+Ben Teşekkür ederim, çok güzeldi.
-Bir ara tekrar yapalım böyle birşeyler.
+Kesinlikle.
Evlerinin önlerine geldiğimizde durduk bir az bakıştıktan sonra. Yakamı düzelterek, ciksi ve fısıldayarak.
-Bir ara bize gelsene, yaramazlık yaparız.
+Ee, Ola-, Olabilir
-Görüşmek üzere

Kekeleyerek söylemiştim, Çünkü çok fena söylemişti. Sonunda da bir öpücük verip içeri girdi. Etkilemişti. Rehberden Amandayı bulup aradım.
-Ben geliyorum Aşkım.
+Tamam Hemen hazırlanıyorum bebeğim.

Şemtin aşağı kısmında kalam binalar genelde apartman tipi. Yukarıda kiler ise villa, tek katlı o tarz. Bunu da not olarak düşüyüm. Kapılarının önünde bir kaç dakika bekledikten sonra karşımda çok güzel bir kız vardı.
-Nereye gidiyoruz?
+Simon'un peşine takılacaz
-Sen bilirsin...
Simon'un evine doğru yürümeye başladık. Benim gözler halâ onda kalmıştı. Abi acaba Ben Amanda'ya mı aşıktım? Yoksa Amanda daha mı iyi bir tercihti? Yol boyunca bu sorular kafamı kurcaladı. Kapıya geldiğimiz'de Simon karşıladı bizi. Şaşırmışa benziyordu biraz. Herhalde Elvira ile gelmemi bekliyordu. içerisi Ana baba günü gibiydi. Okulda ki bizim isveçli ve Boşnak panpaların sözü geçenleri gelmişti. Bir kaçının yanında manitaları da vardı.

Çok güzel gülüp eğleniyoruz, sohbet muhabbet. Kapıdan bir bin girdi bir baktık elinde içkiler amk. Herkes hayvan gibi saldırdı. Ben almadım zaten kalmamıştı da. Millet içti bazıları erkenden kafayı buldu. Manitası olanlar birbirleriyle yiyişiyor falan. Bende muhabbet sen muhabbete geçiyorum farklı kişilerle konuşuyorum.

O sırada kapı çaldı, kimse takmıyor tabii. Simon kapıyı açtıktan sonra içeri ağzı yüzü kan olmuş bir çocuk girdi. Bildiğin konuşamıyordu. Herkes'in sesi kesilmişti, pür dikkat çocuğa bakıyorduk.
-Onlar...
+Ne oldu, anlatsana!
-...
+Kim yaptı bunu!
-...
Cevap gelmedi bağırıyoruz. Dayanamadı çocuk. Herkes bir cevap beklerken o yerlere serildi...