bugun kendi ellerimle cikisini verdim antalyada x otelinde insan kaynaklarinda calisan bir panpanizim bugun sevdigim kiz geldi istifa etmek istedigini soyledi istifasini yazdirirken elim ayagim sesim titredi butun islemleri bittiginde vedalasirken sarildik hayatimin belkide en huzurlu anlariydi ama cok kisa surdu niye guzel olan hersey kisa surmek zorunda? o giderken arkasindan bakakaldim paketimden bi dal sigara cikardim yaktim sigaramin dumani gozyaslarima karisti birdaha onu gorememek canimi cok yakiyor acikcasi