Okul kapanmıştı ve eve gitme zamanım gelmişti. Açıkçası eve gitmeyi pek istemiyordum ama gitmeseydim babam bana sağlı sollu girebilirdi. Riske girmemek için biletimi aldım. Ertesi gün yola çıkacaktım. Gereken birkaç parça eşyamı toparlayıp erkenden uyudum sabah erken uyanmam gerekecekti. Öyle de oldu sabahın köründe küçük valizimi alıp çıktım evden. Gidip Sena ve Semihle vedalaştım. Kemal o sabah kampa gitmişti arkadaşlarıyla (organik bin). Neyse onların yanından ayrılıp sahilde bi bankta oturdum karşımda Kız Kulesi yoktu ama Polat ın Elif i düşündüğü gibi sigaramı yakıp sonsuz maviliği izlemeye ve onu düşünmeye başladım. O kadar şey yapmasına rağmen ecel gibi yapışmıştı yakama (töre dizisi mi bu mk neyse). Derler ya (derler herhalde) “deveyi diken, insanı giben yaranırmış”. Aynen öyle olmuştu ırzıma geçip 100 doları komodinin üstüne koyup gitmişti.

Öyle atarlı atarlı otururken otogara geç kaldığımı fark ettim (efkarımı gibeyim). Neyse kalkıp koştur koştur otogara gittim muavinin ibraniceye benzer Türkçesiyle bişeyler mırıldandınışı eşliğinde son anda otobüse bindim (otobüs büyüsü yapıyordu pekekent). 8 saat yolum vardı mk hiç sevmezdim yolculuk etmeyi uyuyamazdım da mal mal otururdum. Aklıma süper bi fikir geldi hemen taktım kulaklığımı açtım ferreyu temiz temiz yoluma baktım (muavinle birlikte izledik). Şaka mk Türk yakın siyasi tarihiyle alakalı bi belgesel açtım izlemeye başladım (isteyen varsa ismini bulup atarım). Yanlış hatırlamıyorsam belgesel 23 saatti ama yol 8 saat mk. Neyse yol bitti indim otobüsten taksiye atlayıp eve gittim (önceden olsa gibseler taksiye para vermezdim mk para tak tabi). Sonunda evime varmıştım.