Güneş batmaya başlayınca oradan da ayrıldık. Elvira'nın evlerinin önüne geldiğimizde. Bana çok teşekkür etti, tam öpüşecekken... Yoldan geçen bir araba kornaya anasının dıbına kadar bastı. Döndüm baktım Bir tane kadın. Ne oluyoruz amk. Özgür bir ülke de değilmiyiz? Burayı da mı iran'a çeviricen züt kadın. Onun yüzünden öpüşemedik. Görüşrüz demek le yetindik. Kadın hala bekliyordu. Bir de tip tip bakıyor. Aldırmadan yürüdüm. Eve geldiğimde. Babamla konuştuk. Aramış oç rektör. Abarta abarta anlatmış. Babam da senin ağzın dan dinleyeyim, dedi. Bende herşeyin aslını anlattım.
+Eğer bir daha sorun olursa seni daha çok isveçlilerin olduğu bir okula alıcaz.
-Sorun çıkartmam Baba, gerek yok.

Başka okula gidersek nasıl Elvira ile vakit geçirecektim zaten Elvira da izin vermez. Şu anlık mutluydum, ve bu mutluluğun uzun sürmesini istiyordum. Bu yüzden kendime bir söz verdim. Bir daha huurlarla görüşmeyeceksin. Sadece O. Başkası YOK. Yataktayken çok güzel hayallere daldım. Elvira Türkiye'ye geliyordu bizim akrabaların elini öpüyordu. Tam Türk kızı oluyordu. Lan düşündükçe mutlu oluyordum. Birde Müslüman yaptık mı tamamdıır. Bu hayaller için de yüzerken kendimi uyku da buluverdim...