Yan yana ilerliyoruz, biraz hızlı adımlarla yürüyüp kapıyı açtım, geçti ve teşekkür etti. Yola çıktık, ben servis bekliyordum, oda benim 5 metre yanımda servis bekliyordu. Adını öğrenmeliydim, artık sormalıydım. Bu kadar korkaklık yeterliydi, bir anlık cesaretle

-Günaydın ben Görkem.

Adını sormamıştım, ben söylediğim için o da söyler diye düşündüm

-Günaydın ben de Deniz dedi

Adı da kendi gibi güzeldi, gülümsedi. Gülümsemesi ile yanağında ki gamzesinin çıkması bir oldu, bir anda gözlerim gamzesine kaydı. Aman Allah'ım gamzesi çok tatlıydı, gülmesi ile gamzesi çok yakışıyordu. Kız güzeldi bir de gamzesi vardı. Artık hem güzel hem de tatlıydı.

Artık biraz rahatlamıştım, rahat rahat konuşabilirdim.