SON PART

Eve geldiğimizde salonun ışığı açıktı içim biraz pimpiriklenmişti.

H: salonun ışığını açık unutmuşuz galiba (:
B: galiba (:

ama açık unutmadığıma eminidim. evin içerisine girdiğimde salona doğru dönecekken handeye dur işareti yaptım. kız biraz korktu ama bşey demedi durdu öylece içeri girdiğimde gibtimin kürdü ve ordusu beni bekliyolardı sopalarla o andan sonra tek hatırladığım handemin "ÖMER!!" diye bağrışlarıydı. gözlerimi açtığımda bi hastanedeydim her tarafımı sarmışlardı etrafıma bakındığımda hande yoktu. içeri doktor girdiğinde bi diyalog açtım

B: ziyaretcim oldumu hiç?
D: kimse gelmedi henüz.
ben ayağa doğru doğrulmaya kalkarken beni yatırmaya kalktı doktor
D: kendine gelmiş olabilirsin ama yatmak zorundasin her tarafın yara bere
B: ya bi gibtir git başımdan diye tersledim onu ve kalktım kantine baktım bahçeye baktım ne anam gelmişti nede kimse evimin yolunu buldum eve doğru gittim zar zor yürüyodum evin kapısı açıktı belki sevdirceğim evdedir diye bi gaza geldim içeri girdim ama kimse yoktu evde eşyalarda yoktu salonun duvarları kan içindeydi arkadan kapı sesi duydum baktığımda benim yaşımda genç biri vardı ve bana selam veriyordu

GA: selam dostum
B: sen kimsin?
GA: ben olay mahalinde çalışan polislerden biriyim hastaneden kaçtığını öğrenince buraya geleceğini tahmin etmiştim. sana tüm olanları anlatacam dedi ve yere oturup
GA: sen 3 yıldır komadasın. annen o halini görünce fenalaştı ve acile kaldırıldı ama ne kadar çalışp çabalasalarda anneni kurtaramadılar. hande kayıp ve çetenin tüm üyelerini alıp hapse attık hala handeyi arama çalışmaları devam ediyor ve bu arada evine haciz geldi.

Bunları hak edecek ne yapmıştım panpalar ben? polis kalmadan önce bir şey daha göstereceğini söyledi. sonra polis aniden zenci oldu 85142 cm'yi bi soktu sabaha kadar gibti şuan cehennemden yazıyorum panpalar burası biraz sıcak ama alışıyon bi süre sonra hadi eyvallah