Hz. Hafsa (ra), gençlik döneminde ilk Müslümanlardan Abdullah b. Huzafe (ra)'nin kardeşi Huneys b. Huzafe (ra) ile evlendi. Daha sonra eşiyle birlikte Medine'ye hicret etti. Bedir Gazvesi'nin ardından, Huneys’in dönüş yolunda rahatsızlığının artması, kısa süre sonra da vefat etmesi üzerine Hz. Hafsa (ra) dul kaldı (Buhârî, Meğazî, 12.). Babası Hz. Ömer (ra), evine girdiği zaman onu daima hüzünlü görüyor ve buna çok üzülüyordu. Onu bu sıkıntılı halinden kurtarmak için bir çare bulması gerekiyordu. Çarelerden biri de onu, her bakımdan güvenilebilir bir kimse ile evlendirmekti. Bu amaçla Hz. Ömer (ra), kızını kendisine yakın hissettiği bir arkadaşıyla evlendirmeye karar verdi. ilk önce aklına arkadaşı, aynı zamanda eşi Rasûlüllah (sav)'ın kızı Rukıyye (ra)’yi yakında kaybeden Hz. Osman (ra) geldi. Hz. Osman (ra) bu hususta ondan birkaç gün düşünmek için zaman istedi. Ancak daha sonra nazik bir şekilde evlenmek niyetinde olmadığını söyleyince Hafsa (ra)’nın babası aynı teklifi Hz. Ebubekir (ra)'e yaptı. Onun da kızıyla evlilik konusunda kendisine olumsuz cevap vermesi üzerine gücendi, ardından bu husustaki hislerini Hz. Peygamber (sav) ile paylaştı. Onu teselli eden Allah Rasûlü (sav) yakında Hafsa (ra)'nın Osman (ra)'dan daha hayırlı biriyle evleneceği müjdesini verdi. Kısa süre sonra da bu dul hanımla bizzat kendisinin evlenmek istediğini beyan etti. Hz. Ömer (ra) bu karardan son derece memnun oldu ve hemen kızını Hz. Peygamber (sav)'e nikahladı. Bu şekilde Rasûl-i Ekrem (sav) hicretin 3. yılı Şaban ayında (Ocak 625) Hz. Hafsa (ra) ile evlenmiş oldu.