Okul güzel başlamıştı insanlar sevecendi. Daha tek bi hocayı görmüştüm akıl hastasına benzese bile iyi bi adam olduğı belli oluyordu. Okulda hâla çocuk gibi olan insanlarda vardı babamdan daha olgun olanlarda değişik bi ortamdı kısacası alışmam zaman alıcaktı.

Mertler ile birlikte kantine indik. Dersler blok ders şeklinde olduğu için oldukça yorucu oluyordu. Pek samimi olmasak bile 6 kişi olunca sohbet tıkanmıyordu hiç. Bi kaç kişiyle daha tanıştım o gün ama en samimi olduğum insanlar bu 4'lü oldu üniversite hayatımda

Birkaç ay monoton bi şekilde geçti liseye göre çok daha zor bi ortamı var üniversitenin. Hocalar en küçük hatanızda hayatınızı giber liseli kardeşlerime duyurulur.

Bie kaç ayın sonunda Hande ile çok daha yakın olmuştuk. Zaten çok fazla olan güvenimiz sonsuz olmuştu aynı evde kalmanın etkisiyle

Ama benim asla mutlu olamayacağımı farkettiniz dimi beyler ? Bu kadar mutluluk fazlaydı galiba bana