Başladık yürümeye. Bizim evin tam tersi istikamete yürüyoruz ama benden tık çıkmıyor. Sessizliği o bozdu "Burayı beğendin mi?". ".Çok güzel ama isveçli kızları pek beğenmedim ehehe" dedi. O da gülerek " Ozaman niye Elvira" ile takılyorsun diye sordu . O benin yanıma geliyor yoksa ben ne yapıyım onu sınıfımızd çok güzel kızlar var, dedim. "Öyle mii ? Dedi. Ben de gözlerimle onu işaret ederek öyle dedim. Burası benim evim, dedi. "Tanıştığıma memnun oldum" deyip elimi uzattım. "Seni tanımak güzeldi" dedi. Yanağıma bir öpücük kondurdu ve görüşmek üzere, dedi. Ben de kızarmış bir şekilde evimin yolunu tuttum. Dönüşte banklarda bizim oçları gördüm bildiğin Sincanı oraya taşımış dıbına koduğumun kekoları beş kişiler. Umursamamazlıktan geliyorum, bir şey yokmuş gibi davranıyorum ama tam geçerken binin biri tam önüme tükürdü. Ardından hepsi kendilerine has mal gülüşünü yaptı "ahehao". Şimdi sıçtım ağzınıza dedim. Arkamdan bir ses geldi.
Fatih diye seslendi birisi.