Son Part!
Aklima arayacak kimse gelmiyordu kimi arasam bana inanmazdi. O yuzden polisi aradim. Onlarda inanmaz diye birisinin olduruldugunu ihbar ettim. Yola ciktiklarini 1 saat sonra geleceklerini soylediler. Bu 1 saatte yasadiklarima bi cevap bulmak icin evin etrafinda dolasmaya basladim heryere bakiyordum. Mutfak dolabina baktim domuz kafalariyla doluydu. Yazarken bile igreniyorum ama ilk geldigimizde yedigimiz et domuz etiydi sanirim. Arka bahceye dogru. Kuyunun yanina gittim ama kuyu yerinde yoktu. Sadece duz toprak ustundede bir sandik sandigi acdim.. icinde annemin kopan bacaklari ve bir kagit kagitta secca zû hunnit le yaziyordu bunu anlamini merak ediyordum kagidin arkasini cevirdim arkasindada turkce birsey yaziyordu. Bu köye giren asla cikamaz. Anlami buydu demek o sirada polislerin sesini duydum. Evein icine baktilar cesetlerinincelediler. En buyuk supheli olarak beni aldilar. En azindan sehre geri gidiyordum. Sonunda hapis olsada kurtuluyordum burdan. Sehre giderken meydandan gececektik son bi kez kahveye baktim disarda kimse yoktu bombostu ama icerde birisi camdan bakiyordu. Bakan babannemdi gozleri bembeyazdi goz bebekleri yoktu. Guluyordu. Mahkemeye ciktim. 34 yil hapis verdiler. Babamin cesedinden parmak izim cikti. Muhtemelen ona sarilinca olmustu. Bugun hapisteki 88. Gunum az once kogusa yeni bir suclu getirdiler. Ayaklarinda siyah coraplar vardi, bacaklari protezdi, bogazinda bir dikis izi vardi. Tepki veremedim, cunku bikiyordum, olecektim.