Ya oğuz hemen eve gitmesek olur mu ? dedi masum yüz şekliyle hayır dememek mümkün mü tabi nasıl istersen dedim
çok sağol dedi samimi gelmemişti bu çok sağol kelimesi ee nereye gidicez dedim bişeyler alıp parkta otururz dedi burda
piknik alanları var beyler birisine geçtik işte oturduk 1 büyük boy aysti 3-5 piskevit almıştım geçtik oturduk. Ben tabi tekrar
düşünmeye başladım çocuklarımızın burda koştuklarını bu hazır bisküvi içeçek yerine elleriyle yaptığı bi sofrada oturmayı
kendime geldiğimde simge, oğuz oğuz diyordu heh dedim bi anda oh be cevap vermeyince korktum dedi yok dalmışım sadece dedim.ha tamam o zaman dedi annen merak edicek hadi eve zütüreyim seni dedim. Biraz bekledikten sonra sürekli yapalım bunu dedi
şaşkın bir ses şekilde neyi ? dedim. Böyle oturalım işte ya iyi geldi sen bana kendimi iyi hissettiriyorsun dedi içimdeki ateşi anlatamam size
yüzümün kızardığını farketmiş olmalı ki yaa dedi gülerek girdi tekrar koluma sokağına girdiğimizde ben giderim bundan sonra sağol dedi
bende önemli değil derken bi öpücük kondurdu sağ yanağıma hızlı adımlarla ayrıldı yanımdan abartmadan söylüyorum 1 saat boyunca
heykel gibi durdum orda okunan ezan beni kendime getirdi ev yolunu tuttum yolda kendi kendime gülüyorum o öpücüğü hatırlayınca
içimde bişeyler hareket ediyordu eve girdim mutlu olduğum herhalimden belliydi heeeyyy diye bağırarak girdim kimse yoktu beyler
gelirler şimdi dedim kendi kendime uzandım yatağa uyuyakalmışım 12 gibi uyandım anne baba yüksek bir ses tonuyla seslendim