Çocuk resmen ağlıyordu beyler tam burnuna oturtmuştum yumruğu kandan suratı gözükmeyecek dereceye gelmişti o sinirle
ne yapcağımı şaşırmıştım . Simgeye attığı tokatı tekrar hatırladım ve çocuğu ayağa kaldırdım bi yumruk ayağa kalkınca indirdim
sokak boştu 3 kişiydik simge, hidayet ve ben . Hidayet tekrar yere düştü üstüne çıktım seri yumruklarla vurabildiğim heryerine vuruyordum
gözüm dönmüştü birkere simge yeter diye bağırdı ağlayarak onu öyle görünce olduğum yerde kalakaldım . kalktım çocuğun üstünden
hala bilinci yerindeydi söylediğim sözlerin hepsini hatırlamasamda 'bu kıza selam bile vermiceksin 10 metre çevresinde görmeyeceğim seni'
benzeri şeylerdi.