-
226.
+8PART 18
Bu yıl Hande çok yıpranmıştı ve kötü durumdaydı.Ben onun kötü günlerinde hep onun yanında olan kötü gün dostuydum.En sağlam dostluklar kötü günlerde kurulurdu o öyle düşünüyordu ama ben ne yapıyorsam ona olan sevgimden aşkımdan dolayıydı nasıl fark etmiyordu ki kör olmak lazımdı gözlerimdeki aşkı görmemek için.Ona diğerleri gibi bakmadığımı anlamalıydı zamanında anlasaydı bu kadar ilerlemezdi dostluğumuz ama şimdi ben ne yaparsam yapayım o dostluktandır diyecekti. Aşkımı ben söylemedikçe anlamasına imkan yoktu.
Benim söylemeye niyetim ise hiç yoktu. Sevmiştim ben bu rolü sevdiğim kadının yanindaydim işte daha ne olsun.Bu arada Hande sınıftaki düşmanlıklarıda sonlandırmak istiyordu. Ayberk zaten köprüleri kurmaya başlamış benim ülkeme doğru geliyordu aşılmaz sandığım nehirlerin üstüne köprüler kuruluyordu. Ordularımla onu karşılasaydım kaybedebilirdim bende surlarla çevrili şehirlerime kaçtım Hande'nin kankası olmaya yani. Uyarılarımı yaptım haklı da çıkıcaktım.Bir müddet konustular samimiyet eskisi gibi olmaya başlayınca ayberk yine seni seviyorum demiş wp dan Hande bana atiyor bu mesajı üzmeden nasıl bitiricem diye sordu.Ben umut verme konuşursan umutlanır dedim. (Bu cümle önemli beyler hikayenin sonunda hatırlatıcam)Böylelikle bu girişim sonuçsuz kalmıştı dostluk rüzgarlari 1 ay sürdü okulda biticekti zaten.
başlık yok! burası bom boş!