1 yıl dedi bir yıl 3 yılımızıın son bir yılı hep böylelermiş..
Bana hastayım dediği günler, misafirlikteyiz dediği günler hep onun yanındaymış,hep onun koynundaymış, beynimden vurulmuşa döndüm gözlerim ağrıyordu, zeliha yanımda bana teselli ediyordu...

Günlerim hatta gecelerim hep kederle geçiyordu 3 ay olmuştu ne burak evine geliyordu ne de aslı, Aslının annesine sordugumda abisinin yanına londraya gitti diyorlardı, Buraktan hiç bir iz yoktu...

Zelihanın evinde oturuyorduk, Zelihaya kanım çok ısınmıştı, gördüğüm en iyi insanlardan biriydi. saat geç olmuştu zelihanın evinden çıkarken karşıda burakların evinin ışığı yanıyordu... Gün bugün müydü onlarla yüzleşeceğim gün bugün müydü. Kapıyı hiç çalmadım kapının önünde dışarıya çıkmalarını bekledim.3 saat sonra açıldı kapı,Ben sigara içmezdim ta ki o olaya kadar 1 paket bitmişti onları beklerken, Kapıdaki Buraktı beni görünce hiç bir şey yapmadı, içeriye girdim, koltukta Aslı Oturuyordu..