Sevgilime bişey oldu diye korkuyordum ama bunu bilmenin tek yolu vardı . Onun yanına gitmek. Buzdolabındaki paketli yiyecekleri kalın bi poşete atıyordum çok bir şey yoktu ama tek başıma bunları yersem 3 gün idare edebilirdim , cüzdanımı aldıktan ve silahlarımı belime taktıktan sonra yola çıktım, poşetlerle koşamazdım bana araba lazımdı ama arabam caddedeydi ve arabam yağmalanmıştı içindede pek bişey yoktu zaten ama camları kırılmıştı.Az ileride bir araba galerisi vardı oraya doğru yola çıktım binaların arkasından sessiz sessiz yürüyordum ve bir ses duydum ağlama sesi geliyordu poşeti yavaşça yere bıraktım ve belimden silahımı çıkardım .Orada küçük bir çocuk vardı.Onu tanıyordum adı ahmetti kücükken annesi trafik kazasında ölmüş babasıda onları terketmişti onlara ailesi bakıyordu.