Her şeyin farkına bileğime dolanan soğuk kelepçenin artık kollarımı morartmaya başladığı zaman vardım. Polisler kimsesiz yaşlı adamdan ne istedin diye küfrederek bana tokat atıyor ,komşular her zaman ki meraklarıyla pencerelerden balkonlardan bakıyor , annem kısa zaman da aldığı ikinci bir darbenin şaşkınlığıyla hüngür hüngür ağlıyordu. Sizlere abimi ve annemi anlatma gereksinimi duymuyorum kardeşlerim hepiniz biraz da olsa tahmin edebiliyorsunuzdur.
Işığı gözlerimi alan polis arabasına yaklaştığım zaman bıçağı savurmama sebep olan o güneş ışığı aklıma geldi o an ki gibi bir tepki verebilmem imkansızdı iki elimde kelepçe denilen aletin içinde ve durmadan tokat ve küfür yiyordum. Artık bir şeylerin son bulmasını istercesine polis arabasının içine derin bir nefes alarak oturdum.
Arabanın içinde dört tane üniformalı polis vardı. Arabayı kullanan polis şişman ve kel kafalı , insanın aklına direk bu gibilerini nasıl polis yapıyorlar diye bir düşünce geliyor. Diğer ikisi iki yanıma oturmuş bana öfkeli gözlerle bakıyorlardı . Son polis ise şoförün yanında arkasına bile dönmeden sadece önüne bakıyordu sanki araba onu tutuyor ve midesi bulanıyor gibi bir hali vardı. Yanımda oturan iki polis onları dikkatle incelememe sebep oluyorlardı , her hallerinden bana öfke dolu oldukları belliydi . Ben bir şeylerin farkına varamıyordum , doğum ölüm insanlık bu tür şeyleri çok fazla abartıyor neslimizin devamı için ilişkiye girer sonucunda bir doğum elde ederiz , diğer neslin devamı ve doğadaki döngü için ise her doğan canlı elbet bir gün ölür . Ya kendi kendine vücudun iflas etmesiyle ya kendi seçimiyle ya da birsinin onun canını almasıyla . Tek bir şey değişmez o da ÖLÜM.