Zeynep'in arkadaşlarından birisiyle konuştum. O ilk kavgamızda gelip Zeynep'in yanına git diyen kızla. Her kavgada haber taşıyodu ondan bana. Neyse konuştuk baya. Aslında Nazlı'nın anlattıklarından sonra sana karşı biraz yumuşadı ama belli etmek istemedi bu kadar kolay affetmeyi kendine yediremedi, Ama sende bir şeyler yap bence affetmesi için sadece Nazlı yeterli olmaz kendini affettir bir şekilde dedi. Bi mutlu oldum anlatamam. Doğum gününde vermeyi planladığım defteri vericektim. Her şey içinde yaziyordu. Onunla butun yasadiklarimiz. Nazli olayindan sonrasi da. Her şey defterdeydi. Okuyunca affederdi saniyordum. Bi sekilde Zeynepin karsisina cikmaliydim. Benimle bulusmak istemezdi ama karsisina ciksam da konusmadan birakmazdim diye tahmin ediyordum. Çicek falan da alacaktim planlarim bu sekildeydi